Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Duo Reges: constructio interrete. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Est, ut dicis, inquit; Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita?

• Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur.
• Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;
• Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.
• Bork
• Non laboro, inquit, de nomine.

Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Nemo igitur esse beatus potest. Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo credo, quod praeponatur aliis. Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate.

Non potes, nisi retexueris illa.

Non est igitur voluptas bonum.

Restatis igitur vos;

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.

Bork

An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?

Bork

Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.

Bork

Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;

Qui si omnes veri erunt, ut Epicuri ratio docet, tum denique poterit aliquid cognosci et percipi.

1. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.
2. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.
3. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?
4. Et quod est munus, quod opus sapientiae?
5. Quid de Platone aut de Democrito loquar?
6. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
7. Verum hoc idem saepe faciamus.

An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Sed ego in hoc resisto; Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;